Detektory gazu
DETEKTORY WIELOGAZOWE I JEDNOGAZOWE
Detektor gazu w działaniach straży pożarnej wykorzystywany jest w zakresie ratownictwa chemiczno-ekologicznego, a także do sprawdzenia stężenie tlenku węgla po pożarach. Zarówno detektory jednogazowe, jak i detektory wielogazowe wykonane są w wytrzymałej obudowie, odpornej na trudne warunki pracy strażaków. Dzięki odpornym sensorom detektory wskazują stężenia różnych gazów, o wykryciu których alarmują poprzez sygnały świetlo-dźwiękowe, jak również poprzez wibracje urządzenia. Detektor jest intuicyjny w obsłudze, a zarazem wygodny w użytkowaniu w rękawicach strażackich. W ofercie Fire Squad znajdziecie urządzenia lidera wśród urządzeń detekcyjnych – MSA oraz Dräger.
DETEKTOR WIELOGAZOWY CZY DETEKTOR JEDNOGAZOWY
Detektor gazu jest niewielkim urządzeniem detekcyjnym odpornym na warunki pracy strażaka. Detektor jednogazowy wykrywa stężenia niebezpieczne jednego gazu, zależnie od wybranego rodzaju może wskazać stężenie tlenku węgla ( CO), tlenu (O2) czy siarkowodoru (H2S). Detektory jednogazowe są odpornymi urządzeniami o niewielkim rozmiarze, używane często, jako indywidualne zabezpieczenie np. zespołów ratownictwa medycznego (ZRM), pracowników zakładów przemysłowych czy zastępów straży pożarnej.
Detektory wielogazowe są bardziej rozbudowanymi urządzeniami służącymi do detekcji kilku gazów w tym samym czasie. Najbardziej popularny detektor wielogazowy dla straży pożarnej to detektor 4 gazowy. W tym samym czasie detektor ten dokonuje pomiaru tlenu, tlenku węgla (czadu), siarkowodoru oraz metanu (CH4) wskazując też tym samym granice wybuchowości (LEL) gazów niebezpiecznych. Detektory posiadają przejrzysty, podświetlany ekran, a także intuicyjną obsługę niewielką ilością przycisków. Urządzenia są wykonane oczywiście w sposób umożliwiający ich obsługę w strefach zagrożonych wybuchem, a zarazem do pracy w trudnych warunkach.
NIEWIDZIALNE ZAGROŻENIA
Praca strażaka jest trudna, a dodatkowe zagrożenia których nie widać dodatkowo potęgują niebezpieczeństwo. Niewidzialne zagrożenia, jak napięcie prądu, obłoki i wycieki gazów czy stężenia par i gazów mogą zostać wykryte dzięki detektorom. Ważne jest, aby dokonać kalibracji (wyzerowania sensorów) w strefie bezpiecznej, do której nie docierają substancje toksyczne czy niebezpieczne pary substancji chemicznych. Detektor skalibrowany w czystej strefie wskaże, jakie zagrożenie panuje w strefie niebezpiecznej, bądź skąd wydobywa się niebezpieczny gaz. Zagrożenie powoduje tlenek węgla potocznie nazywany czadem, jak również niedostateczna ilość tlenu np. w studzienkach kanalizacyjnych czy studniach. W takich miejscach oprócz niedoboru tlenu panuje również niekiedy wysokie stężenie gazów niebezpiecznych takich jak np. siarkowodór czy metan. W trakcie akcji z zakresu ratownictwa chemiczno-ekologicznego niezbędnym elementem jest rozpoznanie np. z wykorzystaniem kart charakterystyki danej substancji, które pozwala nam na świadome przeliczenie niektórych parametrów względem zastanej substancji.
